Το Μεγάλο Σάββατο, η τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής, είναι αφιερωμένο στην Ταφή και την Κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Είναι το μόνο Σάββατο του χρόνου κατά το οποίο νηστεύεται και το λάδι, για αυτό και ονομάζεται και Αλάδωτο Σάββατο.
Το Μεγάλο Σάββατο είναι ημέρα σιωπής, όπως τονίζει και ο Χερουβικός Ύμνος της ημέρας , Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία…. Άλλωστε, όλη η Μεγάλη Εβδομάδα είναι ημέρες πένθους, περισυλλογής, μετάνοιας.
Δεν είναι όμως μόνο ημέρα πένθους. Στις εκκλησίες μας γιορτάζεται από το πρωί η πρώτη Ανάσταση και ψάλλεται το «ἀνάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι». Η προαναγγελία αυτή είναι που μετριάζει το πένθος μας.
Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα εορτάζεται κατά το ορθόδοξο τυπικό η Ανάσταση του Χριστού, κατά την οποία λαμβάνουμε το Άγιο Φως. «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών», ακούγεται λίγο πριν από την Ανάσταση.